Bölümler | Kategoriler | Konular | Kitaplar | İletişim
“ BENiM GÖZLERiM GÖRECEGiNi GÖRDÜ”
O gün BoGaz tabyalari arasinda en çok is gören ve en çok hasara uGrayan Rumeli Mecidiyesi Bataryasi oldu. Sabahtan beri muharebenin en siddetli anlarinda dahi iki sahil arasinda gidip gelmekten çekinmemis olan Müstahkem Mevki Komutani Cevat Pasa, tabyanin feci durumunu haber aldiGi zaman yine motora atlayip Çimenlik iskelesinden karsi sahile hareket etti. CephaneliGi berhava olan tabyanin durumu hazindi. istihkam yikintilari arasinda dolasmakta olduGu sirada bir aGacin altina uzanmis olan bir askerin hali dikkatini çekti ve yanina gidip
" Ne var evlat "? diye sordu.
Nefer hemen yerinden firlayip esas durus vaziyeti aldi. Çünkü sesi tanimisti. Ama gözleri baska tarafa bakiyordu.
Gözlerine bir sey mi oldu oGlum?;
O zaman nefer tok sesiyle " Üzülmeyin efendim" diye cevap verdi. benim gözlerim göreceGini gördü; ( Evet düsman gemilerine tam isabet kaydedilmis ve Ocean destroyeri hareket edemez hale getirilmisti.)
Cevat Pasa sessiz sessiz aGliyordu.