Bölümler | Kategoriler | Konular | Kitaplar | İletişim
ŞİMDİ
Mühim işlerimizi tehir etmeyi severiz. Bazılarımızda bu, tembellikten ve ihmalden ziyade mükemmeliyet aşkıdır. O işi ehemmiyeti nispetinde muhtaç olduğu geniş zamana, huzura bırakırız. Yarını bugünden daima daha müsait farzetmekten doğan bu masumiyetin cezası o işin asla yapılamamasıdır.
Yaşadıkça anlarız ki ne yapmak istiyorsak, ne yapabileceksek şimdiden başlamalıyız. Ancak şimdiye hakimiz. Hayat birbirinin peşi sıra geçen şimdilerin yekûnudur. Her kaybolan şimdi bir daha gelmemek üzere geçip gitmiştir ve şimdiyi anlamayan hayatı anlamaz. “Şimdilik durmak” değil, “şimdiden başlamak.”
Şimdiye hürmet edelim. Şimdi ne yapıyorsunuz, ne ile meşgulsünüz? Bütün imkanlar buradadır. Muhakkak olan şey yalnız bu şimdiden ibaret. Projelerimizi geciktirmeyelim, şu an bizim midir? Boş muyuz? Şimdi başlayalım. Yarının şimdileri bu anın şimdisi kadar muhakkak değildir. Bu dünyada az çok bir şey yapmış olanların hepsi “şimdi”yi keşfetmiş insanlardır. Ânın kıymetini bildiler, zaman denilen şeyin yalnız şimdiden ibaret olduğunu anladılar.
Her şey ancak şimdi mümkündür. Biraz sonra şüpheli, daha sonra çok şüpheli. İşlerimizin en mühimini şimdiye en yakın plana alalım. En mühim işimiz olan nefes almayı tehir etmediğimiz ve şimdi yaptığımız gibi. Yemek ve su biraz daha geciktirilebilir, çünkü daha az mühimdir. Biz ise işlerimizi ehemmiyetleri nispetinde geciktirmeyi severiz.
Bütün iktidarsızlıklar, irade hastalıkları, tembellikler, vehimler tereddüdler, savsaklama illetleri, şimdinin kıymetini bilmemekten gelir. Fânilik şuurunun eksikliğidir. Günlerin tükenmeyeceği zannından doğan aldanıştır.
Canı tez, velût, çalışkan, idealist adam, şimdinin içindeki imkanları kaçırmak istemeyendir.çünkü bu imkanlar kaçar, çünkü bu imkanlar birbirine benzemez, bu imkanlar fırsatlardır, fırsat ise kaçar ve geri gelmez.
Her “şimdi”nin içinde bir fırsat gizlidir. Boşuna geçen “şimdi”ler kaçırılmış fırsatlardır. Her gece kendi kendimize soralım: “Kimbilir bugün kaç şimdi kaybettim!”
Kahvelerde her gün sayısız “şimdi”ler kayboluyor. Bir garp mütefekkiri, insanı boş vakitlerinden tanıyordu. İnsan boş vakitlerinde hüviyetini bulur. Boş vakitlerimiz baştan başa bize ait “şimdi”lerle doludur.
Her ânımızın imkânları ve verimleri üstünde hassas olmak! İşte bütün mesele!...
Peyami SAFA - Objektif 7 - ( Eğitim- Gençlik- Üniversite)