Bölümler | Kategoriler | Konular | Kitaplar | İletişim

:.: Din Büyüğü Cemaat Büyüğü :.:

Din Büyüğü Cemaat Büyüğü

ÇEŞİT çeşit din büyüğü vardır. Bunlardan iki sınıfı sayayım: BİRİNCİSİ: Gerçek İslâm büyükleridir. Din âlimi olabilir, tarikat şeyhi olabilir, fikir ve aksiyon adamı olabilir, diliyle ve kalemiyle cihad yapan olabilir...Hangi mezheb, meşreb, tarikat mensubu olurlarsa olsunlar Müslümanların geneli bunları sever, sayar, onlara hayır dua eder, benimser.

İKİNCİSİ: Din büyüğü değil CEMAAT BÜYÜĞÜ olanlar. Bunlar kendi bağlıları tarafından çok sevilen, çok tutulan, bazısı göklere çıkartılan kişilerdir. Cemaat dışında kotaları yüksek değildir. Bu adamların reklâma büyük ihtiyaçları vardır. Bağlılardan, taraftarlardan ve halktan toplanan “dinî hizmet paralarının” bir kısmı ile bunların reklâmı yapılır.

Merhum Mehmed Zâhid Kotku hazretleri gerçek bir din büyüğü idi. Dünyayı sevmez, dünya zenginliklerinden, nefsi okşayacak şeylerden hoşlanmazdı. Genellikle herkes de onu sever ve sayardı.

Bazıları zamanımızda Bediüzzaman hazretlerini bir cemaat büyüğü, “Nurcuların Büyüğü” gibi göstermek istiyorsa da o mübarek zat da bir İslâm büyüğü idi. Dünyayı, nefs-i emmâresini, parayı, şöhreti ayakları altına almıştı. Aklı fikri, işi gücü imana, İslâm’a, Kur’ân’a, Şeriata, Sünnete, Ümmete hizmet etmekti. Onun en büyük özelliği paradan uzak durması, o büyük fütuhatı (biiznillah) parasız yapmış olmasıdır. Zaten dinî ve imanî hizmetlerin içine para karıştı mı şeytan da karışır, ihlâs elden gider.

Mehmed ZâhidEfendi, Bediüzzaman gibi başkaları da vardı. Sultanahmed Camii imamı ve hatibi Gönenli Mehmed Efendi gerçek bir İslâm büyüğü idi. O’nu herkes sayardı, O’na herkes hürmet ederdi. Kendisine getirilen hayır ve hasenat paralarını o günün yatsı namazına kadar sahiplerine, hakkedenlere ulaştırırdı.

Merhum muallim Mahir İz, gerçek bir İslâm büyüğü idi. Onun para ile muamelesini anlatmak için şunu söylemem yeter: Her ay maaşını aldığı vakit, bunun kırkta birini tasadduk ederdi. Halbuki bu paradan zekat vermesi gerekmezdi. O sâlih ve muttaki bir Müslüman olduğu için böyle yapardı. Garik-i rahmet olsun!

Kişi bir tarikatin, bir cemaatin başında olarak da İslâm büyüğü olabilir. Lâkin bunun için bazı şartlar vardır:

(1) Din, iman, Kur’ân, mukaddesat adına para toplamayacak. Bir din büyüğü her hâl ü kârda bir ticarethane veya holding sahibi gibi hareket edemez.

(2) Benlik sahibi olmayacak. Din büyüğü, nefs-i emmaresi ile cihad yapar, ona galib gelir, onu sıkıca bağlar, frenler.

(3) Din büyüğü şöhret delisi değildir. Şöhreti âfet bilir, ona kesinlikle talib olmaz. Müslümanlardan toplanan paralarla kendi reklâmını yaptıran, kendi nefs-i emmâresini tatmin eden kimse nasıl büyük olabilir?

Din büyüğü nefsine dönük olmaz. O hizmete, dâvete, tebliğe, islaha, müjdelemeye, uyarmaya dönüktür.

Gerçek din büyüğü, doğru da olsa övgülerden hoşlanmaz. Doğru olan tenkitlere açıktır, onlara kızmaz köpürmez. Yanlış ve haksız tenkitleri de sabır ve tahammülle karşılar.

Din büyüğü olmayıp da cemaat büyüğü olanlar hizmet eder, hizmet üretir gibi görünseler de gerçekte hezimet üretirler.

Kur’ân’a ve Sünnete aykırı olan her şey hederdir.

Gerçek bir din büyüğü asla ve asla ictihada yeltenmez. Ehl-i Sünnet ve Cemaat yolundan gider, o dairenin içinde bulunur.

Gerçek din büyüğünde İslâm’ın usûlüne (asıllarına temellerine) aykırı hiçbir taraf yoktur. Dini bir bütün olarak kabul eder, bir bütün olarak elde tutar ve korur.

Gerçek din büyüğü ben ben ben demez. Biz der.

Bu yazımda fitne ve fesat çıkmaması için yaşayan din büyüklerinden ve cemaat büyüklerinden bahs etmedim.

Müslümanlar kurtulmak istiyorlarsa din büyüklerinin eteklerine sarılsınlar. Din büyüğü olmayıp da CEMAAT büyüğü olanlardan yüz çevirsinler.

Mehmet Şevket Eygi

20.01.2007

Güncel & Siyasi Olaylar